بررسی فعالیت بیگانه خواری نوتروفیل ها و منوسیت ها بر علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در گاوان مبتلا به ورم پستان در شرایط آزمایشگاهی

هدف از انجام این مطالعه بررسی فعالیت بیگانه خواری نوتروفیل ها و منوسیت ها و همچنین اثر عوامل مترشحه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس atcc29213 بر زنده مانی نوتروفیل ها و منوسیت های به دست آمده از گاوان شیری اطراف ارومیه می باشد. در این مطالعه 5 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از 160 نمونه شیر حاصل از تورم پستان بالینی و تحت بالینی جدا شد. جدایه ها بر اساس خواص کشت بیوشیمیایی و آزمایش های کاتالاز و کوآگولاز و نیز تکثیر ژن nuc و coa تائید شدند. برای جداسازی نوتروفیل ها و منوسیت ها، نمونه های خون هپارینه از 5 گاو سالم و 5 گاو مبتلا اخذ گردید. جداسازی نوتروفیل ها و منوسیت ها با استفاده از مگلومین کامپاند 76% و هیستوپکت به ترتیب انجام شد. بعد از تهیه عوامل مترشحه از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس atcc29213 غلظت آن با استفاده از کیت بیورد 400 ?g/ml اندازه گیری شد. اثر غلظت های مختلف عوامل مترشحه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس atcc29213 بر زنده مانی و قابلیت بیگانه خواری نوتروفیل ها و منوسیت ها به روش های فلوسایتومتری و ایمونوفلورسانس به ترتیب ارزیابی شد. همچنین، میزان انفجار تنفسی سلول های منوسیت و نوتروفیل به دنبال مجاور سازی عوامل مترشحه و باکتری به روش nbt سنجیده شد. در گروه گاوان سالم عوامل مترشحه استافیلوکوکوس اورئوس تاثیر خاصی بر روی میزان بیگانه خواری و قابلیت انفجار تنفسی منوسیت ها نداشته است. در گروه گاوان بیمار میزان بیگانه خواری منوسیت ها به شدت کاهش یافته است، با این وجود تغییر خاصی در قابلیت انفجار تنفسی سلول های مذکور ایجاد نشده است. در حالی که در گاوان سالم حضور هم زمان باکتری و عوامل مترشحه منجر به افزایش قابلیت انفجار تنفسی نوتروفیل ها شده است، معهذا قابلیت بیگانه خواری در حضور عوامل مترشحه کاهش می یابد. البته از آنجایی که انهدام عوامل بیماری زا وابسته به بیگانه خواری آن ها می باشد، بنابر این در مجموع می توان بیان کرد که حضور عوامل مترشحه مانع پاک سازی موثر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می شود. در گاوان مبتلا هم زمان هر دو قابلیت بیگانه خواری و انفجار تنفسی کاهش می یابد که نشان دهنده نقص بیشتر در پاک سازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. ترشحات استافیلوکوکوس اورئوس باعث القا آپوپتوز و تا حدودی نکروز، هم در نوتروفیل‏ها و هم در مونوسیت های گاوان سالم و بیمار می شود، ولی این سلول ها در گاوان بیمار نسبت به مرگ سلولی حساس‏تر از گاوان سالم هستند. از طرفی در گاوان سالم نوتروفیل ها و در گاوان بیمار منوسیت ها نسبت به مرگ سلولی حساس‏ترند. وقتی گاوان به بیماری ورم پستان استافیلوکوکوس اروئوس مبتلا می شوند، عوامل مترشحه از این باکتری تأثیر بیشتری روی منوسیت ها نسبت به نوتروفیل‏ها دارند. آنچه مسلم است، تعیین دقیق محتویات ترشحات باکتری و نیز مکانیسم عمل آن‏ها به روشن شدن مطلب کمک خواهد کرد.